Perenroest is een steeds vaker voorkomende schimmelziekte bij perenbomen. Bruine, iets langwerpige vlekken komen op de bovenkant van het blad. Later verschijnen aan de onderkant van het blad langwerpige schimmelsporen. Deze ziekte kan de groei van een perenboom sterk vertragen, en de boom zal ook minder vruchten geven.
Oorzaak
De perenroest is een oude gast in Nederland, toch kwam hij de laatste tijd niet vaak meer voor omdat Juniperus eigenlijk weinig meer werd aangeplant. Jeneverbes, zoals de juniperus heet, zie je de laatste tijd steeds meer verschijnen. Daarmee begint de perenroest ook aan opmars. Maar waarom komt de perenroest gelijk op met de jeneverbes? De reden hiervoor is vrij simpel. Perenroest is een schimmel die niet het hele jaar op de peer kan verblijven: in de winter is de boom kaal en de schimmel verblijft alleen op het blad. In de winter heeft deze schimmel een Jeneverbes nodig om te overwinteren. Na de winter maakt de schimmel sporen aan, en deze verspreid hij door de lucht. De sporen vallen op de perenboom en veroorzaken zo deze schimmelziekte.
Herkennen
Perenroest is zeer makkelijk te herkennen. De ziekte begint met diep oranje vlekken op het blad, vaak met een bruine kern. Deze vlekken zijn vaak ovaal gevormt, maar niet perfect rond. Later vormt onder het blad op de zelfde plek als de vlek een grote oranje bult, later zelfs met lichtbruine tot witte "uitgangen". Hier vandaan wordt de schimmel verspreid. Hieronder zijn twee foto's waarop de ziekte is te herkennen. Linksonder is de bovenkant van het blad te zien, rechtsonder is de onderkant van het blad te zien. Deze foto's zijn genomen van een vrij zwaar getroffen blad.
Bestrijding
Er zijn voor de perenroest twee vormen van bestrijding. Een zeer effectieve blijvende vorm van bestrijding, en een oneffectieve tijdelijke vorm van bestrijding. Natuurlijk is het logisch om de eerste bestrijding toe te passen.
Effectieve, blijvende methode
De beste methode om deze ziekte te bestrijden in de Juniperus (jeneverbes) die deze ziekte overbrengt te verwijderen. Vaak gaat het maar om één jeneverbes, mede omdat deze sierplanten tegenwoordig niet erg populair zijn. Als alle jeneverbessen in de omgeving (dit kan enkele honderden meters ver zijn) verwijderd zijn moeten alle beschadigde bladeren verwijderd worden, en de boom in de winter kaal geplukt. Deze bladeren moeten in de afvalbak, liever niet op de composthoop. Zo voorkomt u dat de ziekte alsnog terug komt.
Minder effectieve, tijdelijke methode
Als het niet mogelijk voor u is om de jeneverbes te verwijderen kunt u de ziekte ook in toom houden. Dit kan het beste met een combinatie van het verwijderen van aangetast blad voordat de ziekte de boom verder besmet, en het bespuiten met een bestrijdingsmiddel. Het probleem hiervan is dat de behandeling constant herhaalt moet worden: er moet bijv. vijf keer per jaar gespoten worden (dit kan meer of minder zijn afhankelijk van de ernst van het probleem). De schimmel zal zich blijven verbergen in de Jeneverbes waardoor je hem wel weg kunt krijgen, maar hij gewoon weer terug komt. Wij gebruiken als bestrijdingsmiddel tegen deze ziekte het middel "Exact". Ik zie dit liever als een laatste redmiddel van een oplossing, deze ziekte is beter te genezen door het verwijzen van de waardplant.
Welke Jeneverbessen zijn er gevoelig voor deze ziekte?
Bijna alle bekende soorten jeneverbessen zijn gevoelig, voor een goed overzicht verwijs ik u door naar de site van POM Noord-Holland:
Perenroest, Gymnosporangium fuscum D.C. op hoogstamfruitnh.nl
Perenroest bij Nashi peren
Uit eigen onderzoek is gebleken dat ook de Nashi peer (Pyrus pyrifolia) gevoelig kan zijn voor de perenroest. Ook al komt het overduidelijk minder vaak voor.
Referenties
Foto van perenroest in de inleiding door Jason Grant. CC BY 4.0 licentie.
Grote foto bovenin: Perenroest door Fritz Geller-Grimm CC BY-SA 2.5.
